Kolejna książka od Książnicy i kolejne miłe zaskoczenie. "Szeptać", które swoją premierę ma właśnie dziś, wpadło w moje ręce zupełnie niespodziewanie. Niespodzianka okazała się naprawdę wartościowa. Cieszę się, że mogłam tę książkę przeczytać.

"Szeptać" to historia o wspomnieniach, o wartości miejsc, z jakimi się one wiążą. Michał, trzydziestoletni mężczyzna, podczas porządków na strychu w domu dziadków odnajduje stare kasety. Kiedy je odsłuchuje wracają wspomnienia z wakacji, które spędził w dzieciństwie właśnie w tym domu - u dziadków. Prawdziwym domu. Powrót myślami do tamtych czasów uświadamia mu, o czym tak naprawdę marzy i jak chciałby, aby wyglądało jego życie.

Powieść jest niezwykle klimatyczna, autor wciąga nas w wykreowany przez siebie świat i oprowadza po nim tak, jakbyśmy to my byli jego bohaterami. Wciągnęłam się w tę historię i nim się spostrzegłam, przekręcałam ostatnią stronę w książce. Ciekawy pomysł, staranna konstrukcja, dobrze scharakteryzowane postacie.

Hubert Fryc pozwala nam przy swojej powieści zanurzyć się w krainę wyobraźni, odpocząć, otula nas ciepłem. Przekazuje nam, jak wielką wartość ma w życiu rodzina, wspomnienia z nią związane. W dzisiejszym świecie mało kto ma czas na odrobinę refleksji, na cofnięcie się do korzeni, spokojne zastanowienie nad życiem. Żyjemy w ciągłym biegu, a to wcale nie jest dla nas dobre.

Powieść "Szeptać" polecam wam z całego serca. Jest inna niż wszystkie, które zdarzyło mi się do tej pory przeczytać. Inna na plus. Mam nadzieję, że spodoba wam się tak samo mocno jak mi.

Za możliwość przeczytania dziękuję Publicat S.A.

Ocena: 5/5

Które książki najbardziej przypadły mi do gustu? Zdecydowanie polubiłam twórczość Coollen Hoover i wiem, że na przeczytaniu dwóch jej powieści na pewno nie skończę. Myśląc o romansach często ma się wrażenie, że trudno napisać coś w nowym stylu, trudno zaskoczyć, nie opierać się na schematach i tak dalej. A jej się to udaje. Dlatego polecam zarówno "Confess" jak "It ends with us". Książką wartą polecenia, jest według mnie także "Promyczek" Kim Holden, choć spotkałam się z wieloma negatywnymi opiniami. Przy tej pozycji nie da się nie wzruszyć, płakałam przez ostatnich niemal sto stron. Kolejnym tytułem wartym uwagi jest "Życie Pi". Początkowo książka ta bardzo mi się dłużyła, ciągnęła i ciągnęła. Ale w pewnym momencie zaczęłam doceniać przedstawione w niej opisy, przemyślenia, a zakończenie wywróciło moje pojęcie o całej książce do góry nogami. "Światło między oceanami" czytałam jak zaczarowana. Kolejna książka pełna wzruszeń, przedstawiająca historię pełną bólu, ale i nadziei. Polubiłam także styl Marty Obuch, której komedie kryminalne: "Francuski piesek" czy "Metoda na wnuczkę" są idealne na chwilę odprężenia. Może trochę za dużo w nich zbiegów okoliczności jak na prawdziwe historie, ale można przy nich wyluzować. Polecam także "Lab girl" Hope Jahren, która bardzo przypadła mi do gustu, ale może to ze względu na kierunek studiów :)

Na których książkach się zawiodłam? Pierwszą, która średnio mi się spodobała było "Trzy metry nad niebem" Federico Moccia. Nie moje klimaty, bohaterowie denerwowali mnie na niemal każdym kroku. Po "Teorii Zakalca" Anny Brody spodziewałam się zupełnie czego innego. Zaintrygował mi tytuł i specyficzny podział na rozdziały, ale to tyle. Przeczytałam, bo przeczytałam, chyba nie warto tracić czasu. Kolejny niewypał - "Sposób na singielkę". Spodziewałam się zabawnej historii, ale zwyczajnie się przy niej męczyłam. I ostatnia książka, której wam nie polecam, czyli "Wyznania randkowiczki". Najzwyczajniej nudna. Plus denerwująca główna bohaterka, przy najmniej w moim odbiorze.

Jestem bardzo zadowolona ze swojego wyniku. Mam nadzieję, że w tym roku będzie on przynajmniej podobny. A może uda mi się przeczytać ciut więcej? Czas pokaże. A wy? Przeczytaliście w tym roku jakieś książki warte polecenia? Chętnie poznam tytuły! Piszcie w komentarzach :) Mam nadzieję, że niedługo znajdę znów chwilę na napisanie kolejnego posta i odwiedzenie waszych blogów. Do kolejnej notki!