"Trup na plaży i inne sekrety rodzinne"

Aneta Jadowska

Aneta Jadowska kojarzyła mi się do tej pory z fantastyką, a ponieważ tej nie czytam, nie miałam styczności z jej twórczością. Kiedy jednak trafiłam na kryminał jej autorstwa, postanowiłam zapoznać się z jej stylem i zamówiłam "Trupa na plaży i inne sekrety rodzinne".

Książka okazała się strzałem w dziesiątkę. Nie jest to typowy kryminał, ale właśnie takie lubię.  Lekkie, bez rozlewu krwi, napisane z humorem. "Trup na plaży..." spełnił moje wymagania.

Magda Garstka wraca do rodzinnej Ustki i zatrzymuje się w pensjonacie babci, która do tej pory wydawała się nie być zainteresowana wnuczką. Dziewczyna, przechadzając się pewnego razu po plaży napotyka wzrokiem unoszącego się na wodzie trupa. Po zawiadomieniu wujka pracującego w policji, siada w plażowym koszu i obserwuje ciało mężczyzny, aby przypadkiem nie odpłynęło... Magda pochodzi z rodziny z dwójką policjantów - jest nim jej wujek, był nim jej ojciec. Wie jak działa policja i wie, że w takich sprawach nie można na nią liczyć, ale wie też jak działać, żeby odkryć interesującą ją prawdę. Bierze więc śledztwo we własne ręce, a przy okazji odkrywa rodzinne sekrety.

Główna bohaterka to bardzo sympatyczna dziewczyna. Idzie z uśmiechem przez życie, choć nie było ono dla niej łatwe. Ma w sobie coś, co sprawia, że nie da się jej nie polubić. Duży plus za jej kreację. Aneta Jadowska wciąga nas w małe śledztwo prowadzone przez Magdę, stopniowo ujawniając niezbędne nam do rozwikłania zagadki informacje.  Ale autorka nie ogranicza się do wątku kryminalnego, wprowadza rozbudowany wątek obyczajowy. Niezwykle istotne są tu więzy rodzinne, czy sekrety, które powoli zaczynają wychodzić na jaw.

Czytając, czułam się jak w innym świecie. Bardzo dobrze skonstruowane opisy, za równo miejsc jak i postaci, pozwoliły mi przenieść się w tamto miejsce. Nie były długie, ale trafiały w punkt, przedstawiały to co najważniejsze, pozwalając wyobraźni na nieco swobody. Odrobina humoru, przemyślana fabuła i zakończenie, które wywołuje na twarzy uśmiech. A do tego książka pozwala na wyciągnięcie ważnych wniosków, sprzyja zastanowieniu. Czego chcieć więcej?

Polecam tę książkę wszystkim, którzy szukają lekkiego kryminału. Być może nie trzyma w wielkim napięciu, ale wciąga - i to bardzo. Pierwsze spotkanie z twórczością Anety Jadowskiej uważam za naprawdę udane.

Ocena: 8/10