"Coś tu nie gra"

Joanna Szarańska

"Coś tu nie gra" to trzecia część serii "Kronika pechowych wypadków". Główną bohaterką powieści jest Zojka, dla której wpadanie w tarapaty stało się codziennością. Jeśli nie czytaliście poprzednich części zachęcam Was do zajrzenia do opinii na ich temat. Podrzucam wam linki i przechodzę do krótkiego omówienia najnowszej powieści Joanny Szarańskiej :) 

W Lipówce szykuje się wielkie wydarzenie - przedstawienie teatralne. Mieszkańcy nie rozmawiają niemal o niczym innym, nawet jeśli nie zgłosili się na casting, chcą być ze wszystkim na bieżąco. Dla  tej małej miejscowości teatr to coś zupełnie nowego, coś, czego jeszcze nie było. A w dodatku przedstawienie ma się odbyć w szczytnym celu! Kiedy młoda dziennikarka, Zojka, dowiaduje się o przedsięwzięciu, wie, że musi powstać na jego temat artykuł... I to lepszy, niż zafunduje konkurencja. Ale dziewczyna działa jak magnes na kłopoty. Nic więc dziwnego, że niedługo na teren plebanii, gdzie odbywają się castingi i próby musi wkroczyć policja. Aspirant Chochołek znów ma zagadkę do rozwikłania. Problem w tym, że akurat teraz ma na głowie inne sprawy.

"Coś tu nie gra" to bardzo zabawna, lekka, wciągająca powieść. A takie właśnie uwielbiam! Podczas jej lektury uśmiech nie schodził mi z twarzy. A do tego wszystkiego lekki dreszczyk emocji związanych z zagadką kryminalną. Cudo! Nie wiem, czy wiecie, ale wprost uwielbiam komedie. Ale trafić na taką, przy której rzeczywiście można się pośmiać - to nie jest wcale prosta sprawa. Dlatego już teraz z niecierpliwością czekam na kolejny tom przygód Zojki :)

A najwięcej śmiechu zagwarantowała mi babunia Łyczakowa, babcia Zojki - to jest tak rewelacyjnie wykreowana bohaterka! Jej charyzma, charakter, jej pomysły, zachowanie - coś wspaniałego dla oka czytelnika. Uwielbiam ją od pierwszej części. Z resztą - nie tylko ona jest doskonale wykreowana. Policjant Chochołek, redaktor Kordecki czy chociażby Zojka - wszyscy obdarzeni są "tym czymś". Słysząc opis ich charakteru czy zachowania - wiemy o kogo chodzi. Są barwni, różni, a jednocześnie tworzą razem zestaw tak oryginalny i spójny za razem, że nie da się ich nie polubić.

Słuchajcie, nie będę się rozpisywać. Polecam Wam serdecznie całą serię "Kronika pechowych wypadków". Jeśli chcecie się pośmiać, odpocząć po ciężkim dniu, nabrać energii do działania - koniecznie sięgnijcie po te książki!